پانزده سال پیش در چنین روزی، ساتوشی ناکاموتو که هویت واقعی او همچنان یک راز باقی مانده است وایت پیپر مهم خود را با عنوان بیت کوین: یک سیستم نقدی الکترونیکی همتا به همتا منتشر کرد.
این سند که تنها 9 صفحه را در بر می گیرد، طرحی را ارائه می دهد که شیوه ادراک و انتقال ارزش ما در عصر دیجیتال را دوباره تصور می کند. این وایت پیپر به پیچیدگی‌های هش رمزنگاری، معماری بلوک‌ها و مکانیسم‌های زمان‌بندی که برای حفظ آنها استفاده می‌شود، پرداخت.
یکی از ابداعات اصلی کاغذ سفید سیستم اثبات کار پیشنهادی آن بود. اگرچه اختراع ساتوشی نبود، اما کاربرد آن در زمینه یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز جدید بود. نویسنده با تکیه بر ایده‌هایی مانند «Hashcash» آدام بک، مفهوم اثبات کار از قبل موجود را به منظور پرداختن به مشکل خرج مضاعف اقتباس کرد. این تضمین می کرد که هر تراکنش در شبکه از طریق اجماع، بدون اتکا به یک مرجع مرکزی تأیید می شود.
هنگامی که تلاش CPU برای برآورده ساختن اثبات کار صرف شد، بلوک بدون انجام مجدد کار قابل تغییر نیست. از آنجایی که بلوک‌های بعدی بعد از آن زنجیره می‌شوند، کار برای تغییر بلوک شامل انجام مجدد همه بلوک‌های بعد از آن می‌شود.» ناکاموتو در وایت پیپر نوشت.
